Największa w dziejach Warszawy wystawa SZOPEK KRAKOWSKICH!
W pałacu Pod Blachą przy Zamku Królewskim w Warszawie zobaczyć można 50 niezwykle fantazyjnych i kunsztownie wykonanych tradycyjnych konstrukcji, spośród których niemal wszystkie zdobyły nagrody i wyróżnienia. Niektóre z nich zadziwiają swoją formą, jak np. szopki na herbacianej łyżeczce czy w krakowskim obwarzanku. W bajecznej scenerii krakowskich szopek prócz postaci biblijnych znajdą się także nieoczekiwani goście: smok wawelski, Lajkonik, Pan Twardowski oraz postacie związane z historią Polski.
Tradycja budowania szopek krakowskich jest żywa od średniowiecza. Zwyczaj ten rozpropagowali franciszkanie, począwszy od XIII wieku. Zakonnicy z poszczególnych klasztorów rywalizowali ze sobą, prześcigając się w wymyślnych formach i dekoracjach. Szopki budowane były z drewnianych elementów, w formie stajenki, w której znajdowały się figurki uczestniczące w scenie Bożego Narodzenia. Rozwój formy szopki, a także coraz większe i coraz bardziej gwarne widowiska towarzyszące ich pokazom spowodowały wyjście szopek na krakowskie ulice. Do grona konstruktorów tych niewielkich form dołączyło środowisko krakowskich żaków, uczniów szkół parafialnych oraz miejskich rzemieślników. W Krakowie wyodrębniła się szczególnie interesująca forma szopki – fantazyjna budowla z symetrycznymi wieżami i wieloma kondygnacjami, zawierająca wiele elementów krakowskiej architektury.
W XIX wieku na krakowskim Rynku Głównym odbywały się występy grup muzykantów połączone z prezentacją szopek. Najzamożniejsi mieszkańcy Krakowa zapraszali zespoły z najbardziej fantazyjnymi szopkami do swoich domów. Szopkarze, którzy mieli mniej szczęścia, pozostawali na rynku, prezentując swoje widowiska dla pozostałych mieszkańców miasta. Publiczność nagradzała występy pieniędzmi i poczęstunkami. W ten sposób rozpoczęła się rywalizacja grup szopkarskich, często funkcjonujących w obrębie jednej rodziny, jak np. wielopokoleniowa rodzina Malików. Pierwszy konkurs szopek krakowskich urządzono w 1937 roku. Druga wojna światowa na krótko przerwała ten zwyczaj, ale od 1945 roku ponownie odbywają się konkursy szopkarskie. W każdy pierwszy czwartek grudnia wytwórcy szopek prezentują swoje dzieła publiczności pod pomnikiem Adama Mickiewicza w Krakowie. Na dźwięk hejnału mariackiego twórcy szopek wraz ze swoimi dziełami tworzą barwny korowód. Kolędnicy prowadzą wszystkich uczestników konkursu do Muzeum Krakowa, gdzie jury dokonuje wyboru najpiękniejszej szopki roku w kilku kategoriach.
Szopki krakowskie są dziełem amatorskim, a tradycja ich budowania jest kultywowana przez wielopokoleniowe rodziny. Forma tych wspaniałych budowli rozwija się z każdym rokiem. Autorzy nieustannie podnoszą poprzeczkę, poszukując nowych wyzwań i czerpiąc inspiracje z architektury Starego Miasta w Krakowie. Wraz ze zmianami w wyglądzie szopek unowocześniana jest technologia mechanizmów ruchomych i oświetlenia. Sztywne reguły konkursów szopkarskich wymagają pracy rękodzielniczej na wysokim poziomie oraz wykorzystania tradycyjnego połyskliwego materiału do okładziny szopek, jakim jest staniol (cienka aluminiowa folia w wielu kolorach).
Wspaniała tradycja, jedyna taka na świecie, została uhonorowana w 2018 roku wpisaniem na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości UNESCO. Szopka Krakowska jako fenomen kulturowy pokazywana jest na licznych wystawach na całym świecie. W 2015 roku największa konkursowa szopka krakowska państwa Markowskich, o wysokości ponad pięciu metrów, była pokazywana w katedrze Notre Dame w Paryżu. Zachwycające formą i barwą budowle oczarowały swoim pięknem publiczność od Hiszpanii przez Francję, Niemcy, Litwę, Białoruś po Japonię i Kanadę. Źródło tekstu: Zamek Królewski w Warszawie - Muzeum
Autor zdjęć: Marek Ciuła
ZOBACZ: Świąteczna Warszawa 2021
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz