To bez wątpienia symbol Londynu i jeden z najbardziej rozpoznawalnych budynków na świecie. Wybudowana w 1858 roku wieża Big Ben stoi w północno-wschodnim narożniku Pałacu Westminsterskiego. Oficjalnie od 2012 roku, dla uhonorowania 60-letniego panowania Elżbiety II, wieża nazywa się Elizabeth Tower. Zwyczajowa nazwa Big Ben weszła jednak na stałe do użytku i historii. Początkowo nazwa Big Ben odnosiła się tylko do dzwonu, obecnie odnosi się również do zegara i samej wieży.
Decyzja o budowie wieży zapadła 16 października 1834 roku, po wielkim pożarze Pałacu Westminsterskiego (z żywiołu ocalała jedynie 900-letnia Westminster Hall oraz kaplica św. Stefana). Wieżę zaprojektował m.in. Charles Barry i jego asystent August W. Pugin. Budowa wieży rozpoczęła się 28 września 1845 roku a jej wykonawcami byli Thomas Grissell i Morton Peto. Zakończenie prac miało miejsce w 1858 roku. Neogotycka budowla o wysokości 96,3 metra została wykonana z cegieł i pokryta piaskowym wapieniem Anston z South Yorkshire. Wieńczy ją iglica pokryta 2567 żeliwnymi dachówkami. Do pomieszczenia z mechanizmem zegara prowadzą spiralne kamienne schody liczące 290 stopni. Kolejne 44 stopnie prowadzą do pomieszczenia z dzwonem, dodatkowe 59 na szczyt iglicy.
Projekt umieszczonego na wieży zegara opracował królewski astronom sir George Airy. Mechanizm stworzyli Edmund Beckett Denison i George Airy, natomiast tarcze – Charles Barry i Augustus W. Pugin. Zegar ma cztery tarcze. Każda jest osadzona w stalowej ramie o średnicy siedmiu metrów, wypełnionej 312 kawałkami opalizującego szkła. Wskazówka godzinna mierzy 2,7 m, a minutowa 4,2 metra. Rzymskie cyfry mają po 60 cm wysokości. Na każdej tarczy widnieje napis Domine salvam fac reginam nostram Victoriam primam (Panie zachowaj naszą królową Victorię I). Pierwotnie tarcze były podświetlane lampami gazowymi tylko podczas posiedzenia Parlamentu, ale od 1876 roku już codziennie od zmierzchu do świtu. Żarówki elektryczne zostały zamontowane na początku XX wieku. Zegar Big Ben uruchomiono w 1859 roku i nazywano wówczas "księciem czasomierzy". Był on największym i najbardziej dokładnym zegarem bijącym na świecie.
Londyn, listopad 2010
Londyn, sierpień 2009
Autor zdjęć: Marek Ciuła
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz