Kopalnia soli (Campi, Sutoris). Pierwsze złoża soli kamiennej w Bochni odkryto w 1248 roku. Wtedy powstała najstarsza część kopalni z szybami Sutoris (Szewczy) i Gazaris (Wodny lub Wieżny). Kopalnia zaczęła z czasem rozwijać się tworząc nowe trzy szyby: Regis, Bochneris oraz Campi (Polny). I tak w latach 80. XX wieku kopalnia soli w Bochni osiągnęła rozmiary: 4,5 kilometra długości i 468 metrów głębokości. Głównym szybem kopalni jest Campi, wydrążony w latach 1556-1566. Połączony został z szybem Sutoris trzykilometrową Podłużnią August. Kopalnia soli w Bochni jest najstarszym ośrodkiem wydobywczym soli w Polsce. W ostatnich latach przerwano wydobywanie soli z powodu znacznego wyczerpania zapasów. Jednak działa bez przerwy od średniowiecza. Obecnie główny dochód kopalnia uzyskuje z oprowadzania turystów po labiryncie podziemnych korytarzy i komór. Trasa zaczyna się przy szybie Campi. Zwiedzanie trwa około dwie godziny. Kopalnia prowadzi również uzdrowisko leczące schorzenia górnych dróg oddechowych oraz centrum rehabilitacji i odnowy biologicznej w hotelu Sutoris. W komorze sanatoryjnej Ważyn, znajdującej się na głębokości 250 metrów, mieści się sala noclegowa, która służy również do organizacji imprez tanecznych. Legenda głosi, że Księżna Kinga wrzuciła pierścień do kopalni soli na Węgrzech, a odnaleziono go podczas szukania soli w Bochni.
Muzeum im. Stanisława Fischera mieści się na Rynku w Bochni. Obecny, późnobarokowy gmach muzeum był niegdyś siedzibą klasztoru Dominikanów. Muzeum zostało założone w 1959 roku przez Stanisława Fischera, badacza przeszłości Bochni i regionu. Przed wejściem do budynku bocheńskiego muzeum znajduje się rzeźba z jego podobizną. Wewnątrz znajduje się kolekcja dawnej rzeźby i malarstwa ludowego (XVIII-XX wiek), galeria malarstwa artystów polskich XIX i XX wieku, zbiór sztuki afrykańskiej, azjatyckiej, południowoamerykańskiej i polinezyjskiej oraz pamiątki po żyjącej tu niegdyś ludności żydowskiej.
Park Archeologiczny – Osada VI Oraczy znajduje się tuż obok Kopalni Soli Bochnia (Szyb Campi). Park jest rekonstrukcją osady wiejskiej, pochodzącej z Małopolski, z połowy XIII wieku. Osada wystylizowana na wzór tej średniowiecznej to nie tylko same eksponaty muzealne. Można tutaj bowiem zobaczyć i wziąć czynny udział w życiu dawnej wioski. Chętni mogą zmierzyć się z dawnymi zawodami rzemieślniczymi czy rolniczymi. W Osadzie VI Oraczy znajdują się takie zabudowania, warsztaty jak: Warzelnia, Zagroda Oracza, Kleta powroźnicza, Zagroda tkaczki, Zagroda piwowara, Zagroda zielarki/znachorki/farbiarki, Zagroda garncarza, Chata (typu Dueppel), Ziemianka, Zagroda cieśli/stolarza, Kuźnia.
Bazylika pw. Świętego Mikołaja w Bochni
Autor: Marek Ciuła
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz